Αλάτι

Απεταξάμην το πικρό της μοναξιάς σου
φορτίον.

Απεταξάμην το φρικτό της συντροφιάς σου
προσωπείον.

Απεταξάμην το πλαστό του έρωτος σου
εκμαγείον.

Κραυγή και δάκρυ
πίκρα κι αλάτι
κυλά στις πληγές
που άφησες
πίσω.

η χαραυγή κάπου
να! φτάνει.

Απεταξάμην

Απεταξάμην
το αδιέξοδο του έρωτος
που μου δωκες.
Σε κάθε στεναγμό μια χούφτα λήθη
σε κάθε πεθυμιά μια στάλα λησμονιά.

Απεταξάμην
το κενό της καρδιάς σου σημείο.
Μου δωκες
σε κάθε δάκρυ μια πίκρα
σε κάθε θλίψη απόρριψη

Απεταξάμην
το αλύτρωτο
το ανεκπλήρωτο
το ανέφικτο
του έρωτος άστρο.

είναι τόσο μακριά τα αστέρια
απ την καρδιά σου.