Λάθος

«Την ώρα που κόπηκε η μέρα
Και δεν άρχισε άλλη.
Την ώρα που κόπηκε ο καιρός»
Γ. Σεφέρης

Ταξίδεψες μακριά.
Στα μάτια έρεβος
Στην ψυχή μοναξιά.

Το πάθος κυλούσε απ τα χέρια
Δονούσε το σύμπαν
Της σκέψης.
Λάθος!

Έρωτας βασανιστικός
Ανήλιαγο κελί
Σωφρονιστηρίου.

Λάθος!

Αναρωτιόμουν αν ζούσες ,
Μέσα απ τα ματωμένα κρίνα
Των λόγων.
Λάθος!

«Την ώρα που κόπηκε ο καιρός»
Χάθηκες
Στην αιωνιότητα.

Μικρή Αλίκη

Πού κίνησες να πας μικρή Αλίκη;

Στου θάματος κάποια γωνιά;
Σ ακτή του αποσπερίτη;

Δυο λούλουδα έχεις στην καρδιά
Κι ένα κλαράκι δυόσμο,
Που κίνησες μικρούλα μου
Ταξίδι μες τον κόσμο;

Έχει ο κόσμος παγωνιά
Και μοναξιά
Κι αμάχη.

Είναι θεριά οι άνθρωποι
Και ρόδα και αγκάθι.

Που κίνησες να πας μικρή Αλίκη;

Στην χώρα που ονειροφαντασιά
Πλέκει αραχνουφάδι
Γυρεύεις ν αποκοιμηθείς;

Χαράς απομεινάρι
Στην χούφτα σου
Μικρό ένα αστεράκι
Το φέγγος του στον δρόμο σου
Μικρό μου λουλουδάκι.