Ακόμη κι αν δεν βρεις οτι ζητάς
στην κόχη αυτή του απείρου
μην απορείς
"ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.’’

Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

"Αλεξάνδρεια"



Ερημιά ψυχής

στους υγρούς τοίχους

σκοτεινής κάμαρας.

Πότε ξημερώνει άραγε;

Μάτια σφαλιχτά,

ψάχνω δυο τρεις σκιές

στο χτες

βελούδο κι αλάβαστρο

το χάδι

που τόσο πόθησα.

Αργεί να ξημερώσει άραγε;

Ξάφνου

το όνειρο εχάθει.

Κοιτώ στους τοίχους

σκιές τεθλιμμένων ονείρων,

μοναξιά ξεχασμένων ελπίδων.

Σφίγγει το στήθος

προκάρδιο άλγος

ανάσα θανάτου

…..ακούς τα βήματα;

είναι το μεγάλο ρολόι του τοίχου

που μετρά βασανιστικά

τα βήματα του χρόνου

ειδικά όταν

εσύ είσαι απών.


Αργεί να ξημερώσει άραγε;


Μικρός στεναγμός

γυρίζω πίσω,

μια ματιά μόνο

στο χτες

κι «αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια»

Εχάθει.

Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2009

Ίκαρος


Το χέρι έβαλε αντήλιο
κραυγή αετού υψώνει
απ του κελιού το έμπα.

Ο δρόμος καινός,
Απάτητος,
για μένα!


Αρκεί του Δαίδαλου
η πειθώ
τόση ορμή
να παύσει;

Τα χέρια ανοίγει
χάνεται στου απείρου
το γαλάζιο

Δρόμος καινός
Δρόμος απάτητος
για μένα!

Ήλιος γητευτής
Ήλιος οδηγός

Αρκεί του Δαίδαλου
η πειθώ
τόση ορμή
να παύσει;

πιο ψηλά!
πιο ψηλά!

Μονάχα εγώ κι ο Ήλιος!

Ελευθερία!

Μονάχα εγώ κι ο Ήλιος

Θάνατος!

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2009

Πτήση στο φως


Η ψυχή λούζεται
στων άστρων την αλισάχνη.

Ο νους πορεύεται
σε φεγγερά περάσματα,
νεροσυρμές πλέριες φωτός.

Δίαυλος έρωτος
ολοπόρφυρος
ανοίγεται
στο πριν
στο μετά.

Ο στοχασμός
κυλάει εκεί
που το «είναι»
τολμά και πατάσσει
οιδιπόδεια πλάνη
στο χτες.