Ακόμη κι αν δεν βρεις οτι ζητάς
στην κόχη αυτή του απείρου
μην απορείς
"ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.’’

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2007

Besame Mucho


Τρυγάω ασήμια
Απ το φεγγάρι
Και σου στολίζω
Τα μαλλιά

Φίλαμε απόψε
Καλέ μου
Σαν να είναι
η τελευταία μας φορά

Στ αγέρι βάζω
Χαλινάρι
Να τιθασέψω τον καιρό
Μην τύχει και μισέψεις
Πάλι
Σε άλλο τόπο αλαργινό

Φίλαμε απόψε
Άγγελε μου
Απόψε φίλαμε πολύ
Σαν να είναι τούτη
Η ώρα
Η τελευταία μας στιγμή…

Το άστρο ορίζω
Ιχνηλάτη
Κι ουρανοδρόμο
Συνοδό
Σε κρύπτη
Να με οδηγήσει

Τον έρωτα σου
Για να βρω.

Τρίτη 28 Αυγούστου 2007

total eclipse


Στην σκιά της σελήνης
Του έρωτα ο πορφυρός ήλιος
Χάθηκε


Ολική έκλειψη
Ελπίδας

Η ψυχή ένα σπάραγμα
Από δάκρυ και πόνο
Αγγίζει
Το αέναο άπειρο
Του Δικού σου Ονείρου

Ολική έκλειψη
έρωτος

Η καρδιά συρρικνώθηκε
Σ έναν άλικο
Βόλο
Πεθυμιάς μα και θύμησης
Προσμένοντας
Ένα νεύμα
Δικό σου

Σάββατο 18 Αυγούστου 2007

Ανίκατη πεθυμιά


Απόψε κυλάω την θύμηση
Στα λευκά σεντόνια των γιασεμιών.
Ανίκατη η πεθυμιά
Παράθυρο ανοιχτό
Το μεσονύχτι.
Οι μελωδίες των γρύλων
Φτερουγίζουν στο σκοτάδι.

Η θύμηση φεγγαραχτίδα,
Στα βλέφαρα σκάλωσε
Και γαληνεύει
Μοναξιά…
Πεθυμιές…
Φλόγες…

Φωτίζει τα όνειρα
Με στο σκοτάδι του Τίποτα.

Μυστικά μύρια
Προβάλλουν στην αχλή του έρωτα
Ξέχωρο απ όλα
Του κορμιού σου το άβατο
Σμιλεμένο μ αλάβαστρο
Πεθυμιά
Έρωτα
Φωτιά
Και νόστο.

Σάββατο 11 Αυγούστου 2007

Ανεμώνη


Γύρισα πίσω
Σε φανερά, σ αφανέρωτα
Σήμαντρα αγάπης.
Ιδια η ζέση έφτανε
Στο αχειροποίητο
Κοχύλι των αυτιών σου .
Η φλόγα ιδια
Έκαιγε
Στο πάντα
Στο πουθενά .

Στο μονοπάτι
Του αύριο
Σκορπίζω
Μαβιά πέταλα
Ανεμώνης
Να κοιμήσουν
Τον έρωτα
Μέχρι να ξαναρθείς.

Παρασκευή 10 Αυγούστου 2007

Ξαφνικά

Ξαφνικά αντάμωσα
Τον έρωτα στο ξέφωτο
Του δάσους με τις λεύκες.
Ξοπίσω του έτρεξα
Το γλυκοχάραμα
Και λαχταρούσα
Το βλέμμα
Μέλι να χυθεί μες στην ψυχή μου.
Ξαφνικά
Η αγκάλη γέμισε
Άστρα....
Ανέλπιστη χαρά....
Το λιόγερμα.
Ξημέρωσε
Χαραυγή
Πλέρια απ την μορφή του…

Κυριακή 5 Αυγούστου 2007

Ξαφνικός έρωτας


Ξαφνικός έρωτας
Στο πουθενά του Ονείρου
Στο πάντα του απείρου

Μ αντάμωσες
Ξαφνικά
Ανέλπιστα

Η μοναξιά πάνω μου πέρασε
Ένα άσπρο σάλι
Κλείσανε πια για με
Του κόσμου οι στράτες
Βουβοί στεκόταν
Οι διαβάτες

Άπλωσες ζεστό ένα χέρι
Έφερες το καλοκαίρι

Ξαφνικά
Ανέλπιστα
Τα βλέφαρα έκλεισα
Σφιχτά
Έκρυψα τα ονειρο βαθιά
Μέσα στα στήθια
Του κόσμου η παγωνιά
Μη το μολύνει

Σε σένα άπλωσα
Το χέρι
Μέσα στην χούφτα μου
Φύλλο καρδιάς
Για σένα

Το φεγγάρι μισό


Το φεγγάρι μισό
Κρεμασμένο
Σ ένα μελανό
Ξάρτι
Χαμένο στο πέλαγος

Το φεγγάρι μισό
Φτάνει
Να χωρίσει
Στα δυο
Το μαύρο πέπλο
Της μοναξιάς

Το φεγγάρι μισό
Φέγγει αχνά
Τα χνάρια σου
Στην άβυσσο της
Ψυχής μου.

Ξυπόλυτη περπάτησα


Ξυπόλυτη περπάτησα
Στα αχνάρια της καρδιάς σου


Στην αμμουδιά της ψυχής σου
Στο ξανθό ακρογιάλι
Περπάτησα ξυπόλητη

Τα ξόμπλια στο μαντήλι μου
Ένα ένα τα σκόρπιζα
Σταγόνες έρωτα

Έτσι για να μην
Ξαναμισέψεις
Στην ξενιτιά
Του νου
Μικρό χελδόνι
Της καρδιάς μου.

θρύψαλα ήλιου



Θρύψαλα ήλιου
Στο μονοπάτι του έρωτα
Κρατώ την λύπη
Μην ξεχειλίσει
Απ την ψυχή

Καθρεφτίζω τον έρωτα
Στα χνάρια
Που άφησες
Στο περιγιάλι
Της καρδιάς μου

Λαβώνω την ώρα
Και την στιγμή
Καρτερώντας σε
Να φανείς
Στο ξέφωτο της αγάπης

Δεν μου φτάνει μια
Αιωνιότητα
Να σ αγαπήσω