Λευκό χαρτί

Στέκω βουβή
στο λευκό χαρτί
των στοχασμών μου.

Εσύ γλιστράς
της σιωπής το νυστέρι
πάνω απ τα θαμμένα ονείρατα.

Μέσα από θύμησες
Φωτός
έρωτος
πάθους

εντός μου.

Πόσο πονά
η αγάπη!

Τα δάκρυα
το γνωρίζουν καλά
σαν κυλούν
σταλιά σταλιά
στο μάγουλο

Νοσταλγία

Νοστάλγησες
γιορτή του έρωτα
σαν χτες
σαν από παλιά.

Νοστάλγησες
τα μάτια
που σου στάλαζαν
αγάπη.

κι εγώ…

Ταξίδεψα
στης ουτοπίας το λιμάνι,
όχι πολύ μακριά,
όχι πολύ κοντά,
μόλις δυο μίλια απ την καρδιά σου.

και σου φερα…

στην χούφτα αστρόσκονη ελπίδας
στα μαλλιά αλισάχνη θάλασσας
στην καρδιά της αγάπης το μύρο.