Ακόμη κι αν δεν βρεις οτι ζητάς
στην κόχη αυτή του απείρου
μην απορείς
"ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.’’

Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2008

Επέστρεφε


Επέστρεφε συχνά και παίρνε με,

αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με --


Κ.Καβάφης


Τα δάχτυλα κυλούν σε μονοπάτια πάθους,
ψηλαφούν μαβιές σταλαγματιές έρωτα

που άφησε η πνοή

«αγαπημένη αισθησις»

στο βάθος του ορίζοντα βυθίζεται ο ήλιος των αναμνήσεων,
πορφυρός
στην θέση του η αργυρή σελήνη
συνεχίζει
αέναο ταξίδι έρωτα.
Ταξίδεμα η θύμηση στα απομεσήμερα τα καλοκαιρινά,
στου φθινοπώρου τις βροχερές βραδιές,
που γύριζες να κοιτάξεις την αγάπη
κι εκείνη χαμογελούσε με βλέμμα τετράχρονου παιδιού.

Αγάπη
μέσα στην νύχτα καρτερώ
μιλώ με τις σκιές στους τοίχους
παίρνει την φωνή ο αγέρας,
ακούγεται στο πέλαγος
το αναφιλητό της θάλασσας.

Έρωτα
μες στην νύχτα δακρύζω
Στην ιριδίζουσα θύμηση .
μάτια σφαλιστά
ευχή μια και μόνη
σ το πάντα
στο παντού της ανάσας
ΕΣΥ.

Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2008

Ατραπός στο όνειρο του απείρου


Είναι φορές που χάνομαι στην άκρη των στοχασμών
σε συναντώ κείνη την ώρα που τα πουλιά πηγαίνουν να κοιμηθούν,
όλα τα μικρά σπουργίτια μαζεύονται στο μεγάλο πλατάνι της πλατείας και ψιθυρίζουν μεταξύ τους.

Είναι φορές που βυθίζομαι στην απύθμενη ηδονή της θύμησης.
Γλυκιά χαρακιά στο γαλάζιο του χτες κάνω κι αναζητώ εκείνο το χαμογέλιο.
Τα μάτια τα κλειστά
Τα χείλη τα καμένα απ του έρωτα την λάβα.

Είναι φορές που ακολουθώ το μονοπάτι το χιλιοταξιδεμένο και φτάνω ίσα στην ρίζα του ουράνιου τόξου που ο ίδιος έπλασες με τα ακροδάχτυλα
εκεί αποθέτω έναν άλικο βόλο την καρδιά μου .
Τάμα και φυλαχτό
Στον ναό της αγάπης.

Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2008

Βλέμμα


Ταξίδεμα ονειρικό
στο αχανές.
Σκίρτημα έρωτα
Κρυφό
Στο διηνεκές.
Χανόσουν στων ματιών μου τους καθρέφτες
Κλεφτά
Για μια στιγμή.
Ποθούσα
Να διανύσω ολάκερη την απόσταση
Μεταξύ ουρανού και γης.
Μα έμενα εκεί
Ένα μικρό φιλντισένιο κοχύλι
Στην παράλια των στοχασμών σου.