Ακόμη κι αν δεν βρεις οτι ζητάς
στην κόχη αυτή του απείρου
μην απορείς
"ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.’’

Δευτέρα 26 Μαΐου 2008

Γιασεμί


Κρατούσα ολάκερο το βράδυ
Στην αγκαλιά μου το φεγγάρι
Ήταν ολόιδιο εσύ.

Μπορούσα να κάνω την νύχτα
Ατέλειωτη,
Έτσι για να κρατώ αγκαλιά
το φεγγάρι
Ένα φεγγάρι ολόιδιο εσύ.

Άκουγα το τραγούδι της ψυχής σου
Ένα πνιχτό ψίθυρο,
άνεμος
που φυσάει στις καλαμιές .

Σου έδειχνα τον ήλιο,
ανέτειλε στου γιασεμιού
την γλάστρα.

Τραγουδούσα,
φιλούσα την αύρα της ψυχής σου,
στο μικρό μονοπάτι της μοναξιάς.

έχει κι άλλο δρόμο
για να βρεις την χαρά
σου φώναζα.

Η ελπίδα φτερούγισε
τώρα πια ξέρω…
ξημέρωσε,
μύρισε γιασεμί.
******
Η εικόνα είναι απο το blog "La Bella Luna"

Τετάρτη 14 Μαΐου 2008

Μοναξιά


άσε με να ταξιδέψω
στα μάτια σου…….
Να διαβώ έτσι
της μοναξιάς την θάλασσα
Που με πνίγει .

Άσε με να ταξιδέψω
στα μάτια σου ...
δροσιά η καλοκαιρινή αύρα τους
Τούτη την ώρα της χειμωνιάς
που φυσά δυνατά ο αγέρας.

Άσε με να διαβώ
μονοπάτια
στο κορμί σου
με την ανάσα μου.
Εκεί στην κορυφή του ονείρου
να αποθέσω
λευκό ανθό
ολάκερο τον πόθο .

θα αντικρίσω
τον απόλυτο έρωτα ;
ποτέ!
για αυτό
άσε με να ταξιδέψω
στα μάτια σου.

Δευτέρα 12 Μαΐου 2008

Αχιλλέας


Να με φωνάζεις Αχιλλέα…..
κι ας είναι το όνομα σου
μια χούφτα χώμα νοτισμένο αγάπη,
ας είναι τα μάτια σου θαλασσινή αλμύρα,
ας είναι το χάδι σου αγέρας μυρωμένος γιασεμί.
.
Να με φωνάζεις Αχιλλέα…..
κι ας είναι το όνομα σου
το λιβάδι με τις μαργαρίτες
που κόβουν τα κοριτσόπουλα
να φτιάξουν το στεφάνι του Μαγιού.
ας είναι τα μάτια σου ωκεανός
να χάνομαι στην δίνη του,
ας είναι η ανάσα σου φωτιά.

Να με φωνάζεις Αχιλλέα….
Κι ας είσαι ίδιος ο έρωτας
αέναος
ακατάλυτος
αληθινός.

Σάββατο 10 Μαΐου 2008

Let it be


Στο σούρουπο,
Που απόγνωση και θλίψη βάφει
Τον ουρανό
σκέψη μια πλανιέται
Εσύ.
Κι αν είναι να έρθει το λευκό
Κι αν είναι και το γκρίζο
σύννεφο,
Η ευχή ένας ψίθυρος
Let it be

Σε καταιγίδα
μοναξιάς που ταλανίζει
το μυαλό
σκέψη μια ρόδινη
Προβάλει
Εσύ.
Κι αν είναι να έρθει το λευκό
Κι αν είναι και το γκρίζο
Σύννεφο,
στις στάλες της βροχής
Θα τραγουδώ
Let it be

Απάντηση καμιά!
Ο άνεμος μόνο μιλά
Μέσα απ τα φύλλα
Let it be
Let it be.

Παρασκευή 9 Μαΐου 2008

Είναι φορές


Είναι φορές που λαχταρώ
τα δυο κοράλλια
Να φιλώ….
Τα χείλη σου.

Είναι φορές
που λαχταρώ
στις θάλασσες
να βυθιστώ…
Στα μάτια σου.

είναι φορές
που αδυνατώ
στις λέξεις μέσα
να κρυφτώ
να σου μιλήσω

είναι φορές
που το κορμί
μέσα απ την άφατη ηδονή
για σε σκιρτάει .

είναι φορές που καρτερώ
με ένα δάκρυ μου ζεστό
να δρέψω το φιλί σου

είναι φορές που σ αγαπώ….

Δευτέρα 5 Μαΐου 2008

Ίσως


Ίσως…….
Ίσως θα θέλες να με λέγανε Μαρίνα
Να τριγυρίζω στα αρμυρίκια ,
Στις κατάφυτες πλαγιές των πεύκων το καλοκαίρι.
Οι αστερίες στον ουρανό,
στα κύματα να σαλαγούν τον πόθο σου.

Ίσως θα θέλες
Τα μαλλιά μου να έχουν το χρώμα της άμμου,
Της καθαρής άμμου σαν την φιλάει γαλάζιο το πέλαγος.
Άφησες δυο τρία κοχύλια απ τα μάτια σου
Στα μαλλιά μου
αστέρια τα έκανα και φωτίζουν τον ουρανό
Της ζήσης μου

Ίσως θα θελες
Τα μάτια μου να χουν το χρώμα των νιόφυτων δέντρων
Στο δάσος με τις κουμαριές,
Που ψάχναμε να βρούμε μανιτάρια.
Κρύβαμε της καρδιάς τα απόκρυφα
Σε μια κόχη γερασμένου κορμού βελανιδιάς.

Ίσως θα θελες να ήμουν αλλιώς…

Ν αρνηθώ την ζωή που δεν έζησα
Στα δυο σου χέρια;

Ν αρνηθώ την φωτιά που μ έκαψε
Απ τα δυο σου τα μάτια;

Ν αρνηθώ τον ανίκατο έρωτα;
ίσως….

Ίσως θα θελες να με φώναζαν Μαρίνα
Ίσως……