Άφησα την καρδιά μου χάμω
σαν το κοχύλι μες την άμμο
Οδυσσεας Ελύτης.
Εγώ
κοχύλι αδειανό
μια μέρα του χτες μακρινή.
εσύ
κοχύλι ανοιχτό
με βλέμμα γεμάτο ουρανό
τα χείλη μια θάλασσα
χαρίζαν ζωή.
εγώ
κοχύλι μικρό
χαμένο
στο άπειρο.
εσύ
κοχύλι ανοιχτό
πετράδι που λάμπει
στο φως.
εγώ
κοχύλι μικρό
μαβιά ανεμώνη
του έρωτα.
εσύ αγάπη
καημός,
πόθος,
βαθύς στεναγμός.
εμείς
δυο γλάροι αποσταμένοι
στο γαλάζιο του πέλαγου.
εμείς σταγόνες νερό
νάμα καθάριας πηγής.
εμείς σταγόνες νερό
ανάσα καινούργιας ζωής.
Εγώ
κοχύλι αδειανό
μια μέρα του χτες μακρινή.
εσύ
κοχύλι ανοιχτό
με βλέμμα γεμάτο ουρανό
τα χείλη μια θάλασσα
χαρίζαν ζωή.
εγώ
κοχύλι μικρό
χαμένο
στο άπειρο.
εσύ
κοχύλι ανοιχτό
πετράδι που λάμπει
στο φως.
εγώ
κοχύλι μικρό
μαβιά ανεμώνη
του έρωτα.
εσύ αγάπη
καημός,
πόθος,
βαθύς στεναγμός.
εμείς
δυο γλάροι αποσταμένοι
στο γαλάζιο του πέλαγου.
εμείς σταγόνες νερό
νάμα καθάριας πηγής.
εμείς σταγόνες νερό
ανάσα καινούργιας ζωής.
2 σχόλια:
Πάρα πολύ όμορφο Αναστασία..
Σαν αποσταγμένο νάμα..
Αναστασία,
να είναι όμορφες οι σκέψεις σου
και τα όνειρά σου
Δημοσίευση σχολίου