Μην στάξεις μαύρο στο γαλάζιο
Το δειλινό θα ξεθωριάσει,
Θα έρθει η μέρα να τελειώσει.
Νύχτα θα απλωθεί στην σκέψη,
μαύρα τα άχαρα φτερά της.
μην στάξεις μαύρο στο γαλάζιο…
Τα αστέρια πως φεγγοβολούνε
στου ουρανού σου το υφάδι,
ένα φεγγάρι συντροφεύει
της μοναξιάς σου
το μαγνάδι.
μην στάξεις μαύρο
στο γαλάζιο….
είναι η ζωή σκληρή
ατσάλι,
μα σαν της ρίξεις στάλα μέλι,
απ της αγάπης την κυψέλη,
θα γένει ρόδο,
νιο φεγγάρι,
ένα αηδόνι γλυκαμένο
να κελαηδεί μες στο σκοτάδι.
Το δειλινό θα ξεθωριάσει,
Θα έρθει η μέρα να τελειώσει.
Νύχτα θα απλωθεί στην σκέψη,
μαύρα τα άχαρα φτερά της.
μην στάξεις μαύρο στο γαλάζιο…
Τα αστέρια πως φεγγοβολούνε
στου ουρανού σου το υφάδι,
ένα φεγγάρι συντροφεύει
της μοναξιάς σου
το μαγνάδι.
μην στάξεις μαύρο
στο γαλάζιο….
είναι η ζωή σκληρή
ατσάλι,
μα σαν της ρίξεις στάλα μέλι,
απ της αγάπης την κυψέλη,
θα γένει ρόδο,
νιο φεγγάρι,
ένα αηδόνι γλυκαμένο
να κελαηδεί μες στο σκοτάδι.
1 σχόλιο:
με υπέροχους στίχους έντυσες την μπλε νεράιδα!
καλώς σε βρήκα κι εγώ!
καλό σου βράδυ
Δημοσίευση σχολίου