Επέστρεφε συχνά και παίρνε με,
αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με --
Κ.Καβάφης
Τα δάχτυλα κυλούν σε μονοπάτια πάθους,
ψηλαφούν μαβιές σταλαγματιές έρωτα
ψηλαφούν μαβιές σταλαγματιές έρωτα
που άφησε η πνοή
«αγαπημένη αισθησις»
στο βάθος του ορίζοντα βυθίζεται ο ήλιος των αναμνήσεων,
πορφυρός
στην θέση του η αργυρή σελήνη
συνεχίζει
αέναο ταξίδι έρωτα.
Ταξίδεμα η θύμηση στα απομεσήμερα τα καλοκαιρινά,
στου φθινοπώρου τις βροχερές βραδιές,
που γύριζες να κοιτάξεις την αγάπη
κι εκείνη χαμογελούσε με βλέμμα τετράχρονου παιδιού.
Αγάπη
μέσα στην νύχτα καρτερώ
μιλώ με τις σκιές στους τοίχους
παίρνει την φωνή ο αγέρας,
ακούγεται στο πέλαγος
το αναφιλητό της θάλασσας.
Έρωτα
μες στην νύχτα δακρύζω
Στην ιριδίζουσα θύμηση .
μάτια σφαλιστά
ευχή μια και μόνη
σ το πάντα
στο παντού της ανάσας
ΕΣΥ.
«αγαπημένη αισθησις»
στο βάθος του ορίζοντα βυθίζεται ο ήλιος των αναμνήσεων,
πορφυρός
στην θέση του η αργυρή σελήνη
συνεχίζει
αέναο ταξίδι έρωτα.
Ταξίδεμα η θύμηση στα απομεσήμερα τα καλοκαιρινά,
στου φθινοπώρου τις βροχερές βραδιές,
που γύριζες να κοιτάξεις την αγάπη
κι εκείνη χαμογελούσε με βλέμμα τετράχρονου παιδιού.
Αγάπη
μέσα στην νύχτα καρτερώ
μιλώ με τις σκιές στους τοίχους
παίρνει την φωνή ο αγέρας,
ακούγεται στο πέλαγος
το αναφιλητό της θάλασσας.
Έρωτα
μες στην νύχτα δακρύζω
Στην ιριδίζουσα θύμηση .
μάτια σφαλιστά
ευχή μια και μόνη
σ το πάντα
στο παντού της ανάσας
ΕΣΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου