Νοστάλγησες
γιορτή του έρωτα
σαν χτες
σαν από παλιά.
Νοστάλγησες
τα μάτια
που σου στάλαζαν
αγάπη.
κι εγώ…
Ταξίδεψα
στης ουτοπίας το λιμάνι,
όχι πολύ μακριά,
όχι πολύ κοντά,
μόλις δυο μίλια απ την καρδιά σου.
και σου φερα…
στην χούφτα αστρόσκονη ελπίδας
στα μαλλιά αλισάχνη θάλασσας
στην καρδιά της αγάπης το μύρο.
4 σχόλια:
Άλγος.. νοσταλγία... νόστος.
Γλυκές οι λεξεις σου περισσότερο απο καθε άλλη φορα..
Την αγαπη μου Αναστασία μου
καλές μου φίλες ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Μαρία είδες το εξώφυλλο του βιβλίου. σε λίγο θα βγει.
Το πεταγμα στον ήλιο εννοεις?
αν ειναι αυτο ειναι πολυ ομορφο
Δημοσίευση σχολίου