Σονάτα

Σονάτα

«άφησε με να έρθω μαζί σου»
Να ταξιδέψουμε σε σοκάκια στενά
λουσμένα απ το φως του φεγγαριού.
Πόσο ταιριάζει το φεγγάρι
με τα μαλλιά σου!
Κυλάω το χέρι απαλά
διστακτικά, σχεδόν φοβισμένα
ανάμεσα τους.
μην φοβάσαι!

«άφησε με να έρθω μαζί σου»

να ταξιδέψω όλο το πέλαγος
της μοναξιάς που χαρακώνει
το νου
και σε κάνει αγνώριστο,
έναν ξένο.
Τα λόγια σου πολλές φορές δεν τα ακούω
δεν αφήνω να μ αγγίξουν,
θα πληγώσουν τα τρυφερά πέταλα
των ρόδων στην κλίνη του έρωτα.

«άφησε με να ρθω μαζί σου»
θα σου κρατώ το χέρι τρυφερά,
μπορεί να μην σε κοιτάζω στα μάτια
αλλά θα είμαι εκεί
στο σταυροδρόμι με τις μαργαρίτες
εκεί πάντα.