Ακόμη κι αν δεν βρεις οτι ζητάς
στην κόχη αυτή του απείρου
μην απορείς
"ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.’’

Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009

Θλίψη



μια θάλασσα μικρή
μια θλίψη απέραντη
εσύ

μια άμπωτη πίκρας
πληγή νόστου
εσύ

πικρός Σεπτέμβρης
στυφός σαν κυδώνι ,
σαν πικραμύγδαλο
στον ουρανίσκο

μάτια κλειστά
βυθίζομαι
στ όνειρο ξεπλυμένο
απ τα γιατί

«μπορείς να μείνεις λίγα λεπτά ακόμη;»

Κι η κάμαρη
να θυμίζει
αίθουσα αναμονής χειρουργείου.

6 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Πικρό...
Δεν ταιριαζει στο γλυκό φθινόπωρο...
Στο καλοκαιρι ναι...μονο στο καλοκαιρι...

Ομορφες λεξεις
και ξερεις...οι πιο ομορφες λεξεις ειναι παντα γεματες θλιψη.

b|a|s|n\i/a είπε...

γλυκόπικρος σεπτέμβρης. ίσως να βγάλεις τα όνειρα έξω. τώρα που μόλις άρχισε να βρέχει. να ομορφύνουν με την ευωδιά μίας φύσης που πλένεται. βυθίζοντας τις στάλες στην ευωδιά της γλύκας της. καλό σου βράδυ!

Anastasia είπε...

καλή βραδιά να έχουμε...χωρις πίκρα.

Γιάννης Παππάς είπε...

κι ο ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ ανθίζει να το θυμάσαι
καλη σου νυχτα

jacki είπε...

θ-λήψη..
Μια θάλασσα μικρή.. είναι η αγάπη μου..

Anastasia είπε...

Γιάννη Jacki την καλημέρα μου!