Η ψυχή λούζεται
στων άστρων την αλισάχνη.
Ο νους πορεύεται
σε φεγγερά περάσματα,
νεροσυρμές πλέριες φωτός.
Δίαυλος έρωτος
ολοπόρφυρος
ανοίγεται
στο πριν
στο μετά.
Ο στοχασμός
κυλάει εκεί
που το «είναι»
τολμά και πατάσσει
οιδιπόδεια πλάνη
στο χτες.
στων άστρων την αλισάχνη.
Ο νους πορεύεται
σε φεγγερά περάσματα,
νεροσυρμές πλέριες φωτός.
Δίαυλος έρωτος
ολοπόρφυρος
ανοίγεται
στο πριν
στο μετά.
Ο στοχασμός
κυλάει εκεί
που το «είναι»
τολμά και πατάσσει
οιδιπόδεια πλάνη
στο χτες.
4 σχόλια:
Nα ποιείς παντοτε Αναστασία μου..
Αυτο μας έχει μείνει..
Οι ομορφες λεξεις απο τους λιγους , τους ελαχιστους ομορφους ανθρώπους..
Καλη σου βδομαδα κοριτσι μου
Να σαι καλα
καλησπέρα Μαρία μου. Σ ευχαριστώ για τα καλα σου λόγια και την αγαπη σου.
Ο στοχασμός κυλάει εκεί... :)
Πολύ όμορφο.
Καλημέρα.
Το ποίημα έχει αξία κι ολόκληρο αλλά και σαν κάποιες επιμέρους λέξεις, όπως:
"στων άστρων την αλισάχνη", "φεγγερά περάσματα", νεροσυρμές πλέριες", "δίαυλος έρωτος ολοπόρφυρος", "οιδιπόδεια πλάνη"...
Την καλημέρα μου και καλό μήνα...
Δημοσίευση σχολίου