Απεταξάμην
το αδιέξοδο του έρωτος
που μου δωκες.
Σε κάθε στεναγμό μια χούφτα λήθη
σε κάθε πεθυμιά μια στάλα λησμονιά.
Απεταξάμην
το κενό της καρδιάς σου σημείο.
Μου δωκες
σε κάθε δάκρυ μια πίκρα
σε κάθε θλίψη απόρριψη
Απεταξάμην
το αλύτρωτο
το ανεκπλήρωτο
το ανέφικτο
του έρωτος άστρο.
είναι τόσο μακριά τα αστέρια
απ την καρδιά σου.
3 σχόλια:
Mακάρι να μπορει να το κανει κανεις αυτο...
Εγω προσπαθώ ακομη αλλα δεν νομιζω πως τα καταφερνω
Καλημερα και καλο μήνα Αναστασία
Χάθηκες
καλημέρα μαρία. καλό μήνα.
Είναι τόσο απλό;
Μπορούμε μόνο με την αποδοχή της απόρριψης να το κάνουμε πράξη;
Όλα θα ήταν απλά και εύκολα τότε!
Καλώς σε βρίσκω συνονόματη
Δημοσίευση σχολίου