Ακόμη κι αν δεν βρεις οτι ζητάς
στην κόχη αυτή του απείρου
μην απορείς
"ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.’’

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009

Να με θυμάσαι



Να με θυμάσαι
σαν αύρα καλοκαιρινή
που χάιδευε τα μαλλιά
στο πέλαγος

Να με θυμάσαι
μ εκείνα τα πύρινα φιλιά
που ικέτευαν μια στάλα αγάπη
κι εσύ απών.

Να με θυμάσαι
σαν γαλάζια
βροχοστάλα
στην άκρη των χειλιών
όταν εσύ καρτερούσες
να έρθει η δική σου
Άνοιξη
χωρίς εμένα.

Να με θυμάσαι
σαν ψιθύρισμα
μέσα απ τα πεύκα

Σ αναζητούσα
σ ολάκερη την άβυσσο
της καρδιάς
μα εσύ ούτε τ όνομα μου
δεν ήξερες να προφέρεις.

Να με θυμάσαι
σαν δυο νότες νοσταλγικές
από παλιά καντάτα
μα εσύ γυρνούσες
το βλέμμα

να με θυμάσαι σαν ένα
«σ αγαπώ» βαθύ πορφυρό
νοτισμένο αίμα.

Τόσο πονάει
η αστοχασιά .

6 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

να θυμάσαι το πριν στο τώρα για το μετά. και ότι πονάει να του χαμογελάς.
καλό μήνα!!

Anastasia είπε...

κι ότι πονάει να του χαμογελάς! το κρατάω αυτό! καλό μήνα!

jacki είπε...

Να με θυμάσαι όπου και να 'σαι
αγαπημένη και γελαστή..

Πανέμορφο..
Να με θυμάσαι.
Καλημέρα.

Μαρια Νικολαου είπε...

Να με θυμάσαι βροχερή μα λαμπερή στο βλέμμα, να διώχνω κάθε σου πίκρα

Anastasia είπε...

θα σας θυμάμαι μικρές λαμπερες ηλιαχτίδες στο διάβα μου !

ΚαΤερίνη είπε...

Να με θυμάσαι. . .
Με συγκίνησε πολύ, πάρα πολύ!!
Σε ευχαριστώ Αναστασία!