Σιωπή

Έφτασα ως εδώ

Στο παρτέρι με τις μαργαρίτες και τα δυοσμαρίνια
κάθισα και αιχμαλώτισα μια αχτίδα ήλιου στο μεγάλο δάχτυλο
προσπαθούσα από κει να αντικρίσω των ουρανό των ματιών σου

ύστερα

τα βήματα μ έφεραν εκεί στο δέντρο με τον τραχύ κορμό και τα ασημιά φύλλα
ένα μικρό πουλί να επιμένει να μου θυμίζει την άνοιξη
«σώπασε!» πρόσταξα
«Ο καλός μου κοιμάται ανάμεσα στα χαμομήλια και τις παπαρούνες
μην τον ξυπνήσεις!»

έφυγα ….

υπομονή δεν είχα να περιμένω μες στην σιωπή
να περάσει το μικρό κοτσύφι στον ουρανό του δειλινού

σ άφησα λουσμένο με το μαβί φως που ερχόταν απ το βάθος του ορίζοντα

…η σιωπή είχε ήδη διαρρήξει τον υμένα της ουτοπίας.