Ακόμη κι αν δεν βρεις οτι ζητάς
στην κόχη αυτή του απείρου
μην απορείς
"ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.’’

Τετάρτη 11 Απριλίου 2007

θύμησες

Κρατάω την αύρα
Της θύμησης σου
Στην καρδιά μου
Ένα μικρό βελούδινο
Μοβ
Κουτάκι
Κάτω απ τους σωρούς
Των χαρτιών
Με τους στίχους.
Μένει εκεί
Ξεχασμένη
Σφαλιγμένη
Για να μην πονώ
Που κάθε τόσο
Φτερουγίζει
Μπρος στα μάτια μου
Το γαλανό περιστέρι
Της ύπαρξης σου
*********
από την συλλογή ¨
"ανίκατος έρως"

3 σχόλια:

Unknown είπε...

Η αυρα της θυμησης στη καρδια μενει παντα......

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχες οι "θύμησες" Αναστασία μου...
Ο λόγος σου όμορφος κι εκλεπτυσμένος...
Σαν ανάσα διάφανη...
Η σελίδα σου πολύ όμορφη...
Καλορίζικη να ΄ναι...
Θα την περιδιαβαίνω τακτικά να αναπνέω ομορφιές...
Την αγάπη μου...

Ανώνυμος είπε...

αγαπη αερινη η θυμιση σου και γω ενας μικρος ανεμος που σου περνει τα μαλλια εαρ της ζωης μου ατελευτητο. με πολλη αγαπη!!!!!