Ακόμη κι αν δεν βρεις οτι ζητάς
στην κόχη αυτή του απείρου
μην απορείς
"ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.’’

Δευτέρα 26 Μαΐου 2008

Γιασεμί


Κρατούσα ολάκερο το βράδυ
Στην αγκαλιά μου το φεγγάρι
Ήταν ολόιδιο εσύ.

Μπορούσα να κάνω την νύχτα
Ατέλειωτη,
Έτσι για να κρατώ αγκαλιά
το φεγγάρι
Ένα φεγγάρι ολόιδιο εσύ.

Άκουγα το τραγούδι της ψυχής σου
Ένα πνιχτό ψίθυρο,
άνεμος
που φυσάει στις καλαμιές .

Σου έδειχνα τον ήλιο,
ανέτειλε στου γιασεμιού
την γλάστρα.

Τραγουδούσα,
φιλούσα την αύρα της ψυχής σου,
στο μικρό μονοπάτι της μοναξιάς.

έχει κι άλλο δρόμο
για να βρεις την χαρά
σου φώναζα.

Η ελπίδα φτερούγισε
τώρα πια ξέρω…
ξημέρωσε,
μύρισε γιασεμί.
******
Η εικόνα είναι απο το blog "La Bella Luna"

5 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Το τελευταίο σου τετράστιχο ειναι μοναδικό!
Καλημερα Αναστασία.
Πάντα ευαισθητη στη γραφη

Unknown είπε...

Αναστάσία μου αυτό το φεγγάρι τι μας κάνει στα πρόθυρα του καλοκαιριού . Πραγματικά θα συμφωνήσω με τη Μαρία όλα τα λέει το τελευταίο τετράστιχο .
Φιλιά πολλά και την αγάπη μου για ένα όμορφο σκ

Γωγώ Πακτίτη είπε...

ένα φεγγάρι
που καθρεπτίζει πάντα
τη μορφή του...

η φωτογραφία μοναδική!

καλημέρα Αναστασία...:)

Anastasia είπε...

ευχαριστώ για τα γιασεμάκια που αφησατε στο κατώφλι μου. την καλησπέρα μου

Ανώνυμος είπε...

Μεθυστικό..