Ακόμη κι αν δεν βρεις οτι ζητάς
στην κόχη αυτή του απείρου
μην απορείς
"ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.’’

Σάββατο 23 Αυγούστου 2008

Ύπνος


κοιμήθηκα
έναν ύπνο βαθύ
που έμοιαζε θάνατο.
Σ αντίκρισα
γυμνό
στιλπνό
μπροστά μου
ντυμένο την δροσιά της αυγής,
ντυμένο το άρωμα της νύχτας

τα μάτια βυθίζονταν στο σκοτάδι
δεν διέκρινα τίποτε

τα χέρια μόνο κυλούσαν
πάνω κάτω στις νεροσυρμές
του κορμιού

ολοένα απομακρυνόσουν
ονειρο αλλοτινό
φαντασιά παλιωμένη
σαν να είχε κυλήσει ολάκερος
ο χρόνος του κόσμου.

ξάφνου ανοίγω τα μάτια
αντικρίζω φως
μόνο φως.

2 σχόλια:

jacki είπε...

Όνειρο ήτανε...
Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ήλιο...
Καλησπέρα.

Διάττων είπε...

Κι εγώ αυτό βλέπω αντικρίζοντας τα ποιήματά σου, μόνο φως!